5 Ocak 2012 Perşembe

1 YAŞ

Bora'yla ilgili olunca hiç bir konuda sabırsızlanmıyorum. Büyümesine tanıklık etmek ve gelişimini doya doya izlemek ve tadına varmak çok keyifli. Peki 1 yaşta neler oluyor? Öncelikle artık bir bebeğiniz değil nurtopu gibi bir çocuğunuz oluyor. Sizinle iletişim kuran, isteklerini el, kol yordamıyla, bir kaç kelimeyle veyahut sizi kolunuzdan tutup götürmek suretiyle anlatabilen bir birey var artik karşınızda. İksir kazanına düşen Bora 10. ayda yürümüş ancak seriliğini yaşında kazanabilmişti, artık koşan bir tavşana dönüştü. Yürüyebilmenin onlara kattığı heyecanı ve keşfetme arzusunun gözlerinde ki yansıması şahane.

Bu aylarda anne ve baba sevgisi gözle görülür biçimde arttı, bir kereden fazla gördüklerine tanıdık muamelesi yapmaya başladı. Evini sahiplenip, kendi çöplüğünde borazan öttürmek en sevdiği hobiler arasında yer almakta.

Oyunlara gelince; beraber günlük aktivite zamanı dışında, kendi kendine rahatlıkla takılabilen bir çocuk oldu. Kamyonlarına günlük sevkiyat yaptırmak, cd rafını ozenle boşaltıp cd ve kapaklarıyla arkadaşlık etmek, şanslı günündeyse açık bulduğu mutfak rafı ya da çekmecesiden bulduğu her ne ise ilerde gurmelik yapabileceğinin sinyalini verircesine bir ustalıkla onlarla ilgilenmek en sevdiği aktiviteler arasında yer alıyor. Onun dışında akla gelebilecek her türlü dolap ve çekmeceyi boşaltmak onun günlük rutini içinde.

Olmazsa olmazımız her gün dışarı çıkmak. Benim yorgun olduğum vakitlerde kapıyı addaaa eşliğinde yumruklayarak bana sokak saatimizin geldiğini hatırlatmayı görev edindi kendine. Parklarda kendi binmezse boş salıncak sallayan, kaydırağa tırmanmaya çalışan, genelde benim eşliğimde kaydırak tepelerinde bulunan zamazingolarla oynayan ve gördüğü her bebek ve çocukla yaş aralığı gözetmeksizin ayyyy nidaları eşliğinde peşlerinden koşup iletişim kurmaya çalışan bir çocuk görürseniz o Bora'dır.

Diş olayına gelince, toplamda 8 dişi var. Azılar cıkarken baya zahmetli geceler geçiyoruz ailecek. İki azı dişinin çıkması bir ay sürdü. Gerisini siz hesaplayın işte.

Diş çıkarma zamanı dışında düzenli ve güzel uyuyan bir çocuk Bora, hatta uykusu gelince beni elimden tutup odasına götüren ve yatağını işaret eden bir tip.

Yemeği hala çooook seviyor. Emmeyi daha da çooook. Kendi kaşığını tutmak ve yemeğini kendisi yemek bu aralar gözdeleri içinde.

Bora'yla günler gittikçe daha da eğlenceli olmaya başladı. Maceralarımız devam edicek.