12 Ocak 2017 Perşembe

Sadece ...

Çocuğunuz ağladığında sadece durup sorgulamadan sarılsak tüm tükenmişliklerimizi bir kenara bırakıp. Ya da uykuya yatmadan önce istediği o son fazladan dördüncü kitabı okusak çok mu tutarsız oluruz?  Benim deneyimlediğim annelik de; yapmam dediğim şeylerin %70'ni yapmak beni ve anneliğimi normalleştirdi. Var olan davranış doğrularımız var evet ve olmalı ki bu tutarlılığı getirir elbet. Ancak bu yapacağımız şeylerin pişmanlığına sebep olmamalı. Yani ben o an sadece ağlayan çocuğuma sarılmış olayım, okuduğum o fazla kitap sadece onun uykuya dalan kalbini ısıtsın. Hem kim bilir ki yetişemediğim zamanların acısını, pişmanlığını bunlarla giderirken ve bunu sindirmişken, yapabildiklerimle ilerde daha mutlu ya da mutsuz olacağımızı? Evet çoğumuz anı yaşıyoruz, günü kurtarıyoruz ve olabildiğimiz kadar anneyiz. Hayalini kurduğun annelik, anne olmadan önceki halimiz bence. Deneyimlediğimizse gerçek ve biz olan...



Hiç yorum yok: